با افتخاري منحصر به فرد سردرگميم رو گم ميكنم.

كاش من جاي اوون ميله هه بودم
اونهم شروع كرده بود از يه چيزي مثل منگنه
.
ميشد حدس زد .
فشارشو رو شقيقه هام هس ميكردم . . .
.
.
پس اين ويرگول كجاس

1 comment:

آدم آهنی said...

ویرگول، احتمالا به علت کثرت استعمال، به گرفتن شیفت نیازی نداره

خاکسترم را به باد بسپارید

خیس و مرطوب لباس زیرم و بر زمین نیمه جان سپر فرسوده ی من خشاب اسلحه ی چوبین م حد فاصل این رفت و آمد می رفتم از راه به راه از در به در